Fietsvakantie door Portugal met een kind?
“Doe je dat echt je kind aan?” ,dat hoorden mijn ouders vaak als mensen mij zagen op een mountainbike. Niet echt verbazingwekkend als ik net 30km had gefietst en ik met mijn rode kop water zat te drinken. En er natuurlijk bij zat alsof ik net uit een survival show was teruggekomen. Mijn ouders waren ( en zijn nog steeds ) bloedfanatiek over fietsvakantie. Mijn hele leven ben ik in de zomer op de fiets gezet en trappen maar. Maar hoe is dat voor een kind? Hoe voelt het om zo’n indrukwekkende reis mee te maken? Is het niet te veel? Ik wil met dit artikel wat reistips bespreken en wat dieper te graven over het onderwerp.
Ken je kind
Het is belangrijk om te weten dat elk kind anders in elkaar zit. Elk kind heeft andere idealen en wensen, ook al zijn deze door onze leeftijd niet altijd te uiten. Ik ben al vanaf mijn tweede op fietsvakantie meegesleept in de aanhangwagen. En vanaf mijn achtste had ik mijn eigen mountainbike. Mocht het kind op zijn achtste beginnen met fietsvakantie terwijl hij al weet hoe een “rustige” vakantie eruit ziet? Dan kan een fietsvakantie erg veel energie kosten. Bespreek het met je kind, vraag aan het kind wat zij er van vindt. En bespreek wat er misschien
anders kan. Je neemt je dochter of zoon niet mee, jullie gaan echt samen op reis.
“Door een rivier met mijn fiets?!”
Liever te veel dan te weinig pauzes! Als kind kon ik nooit stilzitten, ik moest altijd wat doen. Maar zelfs na een tijd was ik moe, en verlangde ik ook wel naar een douche en warme chocolademelk. Ook was ik heel erg ingesteld op wat mijn ouders mij vertelde. Woorden zoals “over 20 minuten houden wij een pauze” had veel impact op mij. En mocht het dan langer duren dan krijg je dingen zoals; “hoe lang duurt het nog” of “ik kan niet meer” maak dus geen beloftes over de route aangezien een kind zich hier enorm op instelt.
Waarschijnlijk heb je zelf de route ook nog nooit hebt gefietst. Over Portugal zelf is het belangrijk om te weten dat niet alle routes zijn aangegeven op de kaart. Ik weet nog een punt dat wij net buiten Lissabon waren en dat wij al een heel eind door een soortJa natuurpark hadden gefietst. Op een moment zaten wij dan ook klem. Het was zo’n 20 kilometer terug en de overkant was in zicht, het enige wat ons weerhield was een kleine rivier. Ook liep er een spoor door het park, de trein kwam om het half uur en het had makkelijk kunnen dienen als een brug, aangezien de rivier maar een paar meter breed was, niet meer dan 5. Maar mijn ouders pikten het niet hoor, en ik moest over een klein miezerig stenen muurtje ( fiets optillen en al ) de rivier oversteken. ( bonus: dat stenen muurtje was eerst een soort dam van 10cm breed en stond ook gewoon een paar cm onderwater. )
Ik was woest, ik huilde en beefde en toch is het dan tanden op elkaar zetten en door. Mijn ouders hadden geluk dat ik nooit stopte met praten, dus na 2 uur was ik niet meer zo boos. En waarschijnlijk als ik er nu naar kijk had ik hetzelfde gedaan. Dus mijn advies is het zekere voor het onzekere nemen, en neem de route die 100% echt is. Dus geen natuurpark met “misschien” een brug.
Vervoer en routes
Wij Nederlanders zijn geen extreem hete zomers gewend. Dus als je van plan bent om te gaan fietsen, ga dan in de herfstvakantie of mei vakantie. Hiermee krijg je de perfecte temperaturen voor het fietsen. Zo’n 20-28 graden uit mijn beleving. Ook regent het op veel plekken in Portugal nauwelijks. Sommige stukken in Portugal zijn wat zwaarder, gelukkig is het treinreizen erg goedkoop en toegankelijk, hou dit dus zeker in gedachten als je gaat reizen.
Fietsen huren of meenemen? Reizen met een jong kind, en ook nog eens de fietsen meenemen? Ik raad het sterk af. Er zijn vele bedrijven in Portugal waar je een fiets kan huren. Je kan er voor kiezen om een rondje te fietsen, of in een rechte lijn door het land. In ieder geval bieden de meeste bedrijven aan dat jij de fiets kan achterlaten bij een stad naar keuze, en zij hem dan vervolgens ophalen.
Is je kind prikkel-gevoelig? Ga dan een rondje fietsen en een stuk binnenland pakken. Dan kan je uitgebreid genieten van de prachtige en rustige omgeving, en de kleinschalige dorpjes. Heeft je kind geen probleem met de drukte? Ga dan vooral in een rechte lijn door het land fietsen. Hiermee kan je echt van stad naar stad, en is de cultuur veel diverser. Ook ga je merken dat het wat meer gemoderniseerd is.
Ps. Ga niet fietsen door Lissabon of een andere grote stad! Het is ontzettend heuvelachtig en het verkeer is veel drukker dan in Nederland, ongevaarlijk maar erg druk.
“Mijn eten leeft!”
Ook al was ik als kind gek van de dorpjes aan de havens, toch waren er dingen die voor mij de culturele grens over gingen. Ik ben zelf al mijn hele leven vegetarisch, met uitzondering van vis. Maar ik denk dat na deze ervaring ik ook permanent ben weggelopen van vis. Mijn ouders en ik keken op de menukaart en zagen het woord “inktvis” staan. Dus stomweg dachten wij “o leuk, inktvisringen” Nou spoiler alert: het waren geen inktvis ringen. Het was zo eng dat ik als een soort gesteente er bij zat. Het was rood en het waren tentakels, het leek alsof het net uit de zee was gevist. En toen er wat wind langskwam en de tentakels bewogen begon ik groen te zien. Mijn ouders waren eerst
verontwaardig over mijn reactie, maar als kind staat er een soort alien voor je. Uiteindelijk had ik het niet gegeten, en was ik rood met schaamte. Dus mijn tip is, laat je kind het vertrouwde eten uitzoeken, en af en toe een hapje mee eten van mam of pap. Zo leert het kind nieuwe smaken maar zal hij / zij altijd zijn eten eten.
Laat deze dingen je niet weerhouden om op vakantie te gaan, maar laat het je juist motiveren om het beter te doen. Doe het zeker! Als kind waren sommige momenten voor mij niet te doen, maar ik heb er uiteindelijk ontzettend van genoten.
Eline – ROC Aventus Apeldoorn
Benieuwd naar andere gastblogs? Klik hier
